Igor Marojević

Igor Marojević je srpski književnik rođen 12. jula 1968. godine u Vrbasu. Studirao je Srpskohrvatski jezik i Jugoslavensku književnost, i tako stekao zvanje profesora srpskog jezika i književnosti. U Barseloni je upisao master iz Teorije svjetske književnosti ali ga nije dovršio.

Svoju prvu novelu „Obmana Boga“ objavio je 1997. godine, da bi usledili romani „Dvadeset četiri zida“, „Žega“, „Šnit“, „Parter“ i „Majčina ruka“, zatim, zbirke priča „Tragači” i „Mediterani“, “Beograđanke”, “Prave Beograđanke” koje su dostupne online. Knjiga eseja „Kroz glavu“ je objavljena 2012. godine.

Njegova dela ili njihovi odlomci objavljivani su na španskom, portugalskom, katalonskom, makedonskom, nemačkom, engleskom, italijanskom, slovenačkom, mađarskom, ukrajinskom, češkom, grčkom, danskom i bugarskom jeziku.

Igor Marojević je preveo mnoge knjige sa španskog i katalonskog jezika (knjige Ane Maríe Matute, Maxa Auba, četiri knjige Roberta Bolaña, Josepa Pla, Quima Monzóa...)

O savremenim problemima piše bilo neposredno („Parter“, „Mediterani“, „Dvadeset četiri zida“), bilo da ih izmešta u prošlost („Žega“, „Šnit“, „Majčina ruka“). Poslednjim trima knjigama započinje ciklus još uvek nedovršenog petoknjižja „Etnofikcija“.

Napisao je dramu „Nomadi“ koja je u produkciji barselonskog Instituta za teatar izvođena 2004. godine na katalonskom i španskom jeziku. Na BELEF-u 2008. godine izveden je dramski komad „Tvrđava Evropa“, srpska praizvedba drame „Nomadi“, kao autorski prevod sopstvene drame. Po njegovom romanu „Dvadeset četiri zida“ u Beogradskom dramskom pozorištu izvođena je istoimena predstava u sezoni 2003/2004, kao i njegov komad „Bar sam svoj čovek“ od 2009. do 2011. Po motivima Marojevićeve drame „Radovan 2013.“ novosadska trupa “Jorik” je izvela istoimenu predstavu 2013.

Za roman „Žega“ dobio je nagradu „Stevan Pešić“ i nagradu iz fonda „Borislav Pekić“, a za knjigu eseja „Kroz glavu“ nagradu „Desimir Tošić“, za knjigu “Beograđanke” je dobio nagrade “Vodič za život” i srpsko-menadžerska nagrada "Károly Szirmai".

Član je Srpskog i Katalonskog PEN Centra. Jedan je od osnivača Srpskog književnog društva, preko kojeg ostvaruje status samostalnog umetnika od 2002.

Online knjige Igora Marojevića

Glavni junak romana “Majčina ruka” je gimnazijalac čiji je jedini san da se oslobodi nevinosti. U potrazi za ženama i devojkama, upoznaje dve Nemice, svoju vršnjakinju Hertu i njenu znatno stariju sestru Sonju. Naizgled još jedan Marojevićev roman o ljubavnom trouglu neosetno prelazi u uznemirujuću priču o porodici Šleser i drugim „Švabama“, većinom civilima, koje je između 1944. i 1948. godine zadesio izgon iz socijalističke Jugoslavije ili smrt i poniženja u vojvođanskim logorima.

Knjiga o drugačijim ženama je online knjiga Igora Marojevića pod naslovom “Beograđanke”. U pričama koje u celinu ujedinjuje žensko prvo lice čitaocima se predstavljaju drugačije devojke, žene, prijateljice, majke i ljubavnice. Sve one zajedno kao Beograđanke, ali i svaka za sebe, otkrivaju nam čudne likove velegradskog miljea, kakve na prvi pogled možda ne primećujemo…

“Šnit” je roman koji nudi prvu proznu obradu teme Zemuna u doba Drugog svetskog rata kad je ovaj grad pripao „NDH“. Saživot Srba, Nemaca i Hrvata isprva je tolerantan da bi sve počelo da skreće prema istinskom vrtlogu. Posredstvom originalne forme „romana tabloida“ u kojoj je svako poglavlje u stvari novinski tekst… Glavni junak, Zemunac Novak Maričić, dospeva u istovremenu ljubavnu vezu sa nemačkom novinarkom Karen Frost i Monikom Vranić, saradnicom zagrebačkog nedeljnika “Spremnost”.

Foto: Laguna