Ivo Andrić, knjige online

Ivo Andrić (Dolac, 9. oktobar 1892 - Beograd, 13. mart 1975.) je bio srpski i jugoslovenski književnik i diplomata Kraljevine Jugoslavije. 1961. godine dobitnik Nobelove nagrade za književnost je bio Ivo Andrić. Dela ovog velikog pisca su prevođena na više stranih jezika.

Posle dodeljivanja Nobelove nagrade svet počinje sve više da se interesuje za pisca sa Balkana i njegovi romani i pripovetke se štampaju i prevode na preko trideset svetskih jezika.

Jednim od najvećih srpskih proznih pisaca se smatra Ivo Andrić. Knjige online ovog velikog pisca se danas mogu naći i poručiti na Serbianshop-u.

Ivo Andrić - dela

"Na Drini ćuprija", "Travnička hronika", "Gospođica", "Omerpaša Latas" i "Prokleta avlija" su romani koje je pisao Ivo Andrić. Pripovetke koje je pisao se ubrajaju u sam vrh srpske i svetske pripovedačke umetnosti. Neke od mnogobrojnih pripovedaka su: "Jelena, žena koje nema", "Put Alije Đerzeleza", "Razgovori sa Gojom", "Ljubav u kasabi", "Most na Žepi", "Dan u Rimu", itd.

Ukupno šest zbirki priča je za svog života objavio Ivo Andrić. Dela ovog stvaralaca se uglavnom bave opisivanjem života u Bosni za vreme turske vlasti. Patnja i zlo su velike teme kojima se bavi Ivo Andrić. Pripovetke i romani ovog vrhunskog pisca osvetljavaju mnoge istorijske teme sa ovih prostora.

Nobelova nagrada

1961. godine Andrić dobija Nobelovu nagradu za književnost. Nobelov komitet je obrazložio da pisac dobija priznanje „za epsku snagu kojom je oblikovao teme i prikazao sudbine ljudi tokom istorije svoje zemlje“. Andrić je svoju zahvalnost na priznanju izrazio besedom “O priči i pričanju”.

Ceo iznos Nobelove nagrade od million dolara Andrić je poklonio za razvoj bibliotečkom fondu Bosne i Herzegovine. Takođe, učestvuje u akcijama za pomoć bibliotekama i daje novac u humanitarne svrhe.

Diplomatska karijera

Svoju uspešnu diplomatsku karijeru Ivo Andrić započinje 1920. godine postavljanjem u Poslanstvu pri Vatikanu. Postepeno se smenjuju diplomatske misije u konzulatima i ambasadama predratne Jugoslavije u Bukureštu, Trstu, Gracu, Marseju, Parizu, Madridu, Briselu. 1937. godine je bio postavljen za pomoćnika ministra inostranih poslova, a 1939. postaje ambasador u Berlinu.

Zadužbina Ive Andrića

Zadužbina Ive Andrića je osnovana po Andrićevoj poslednjoj želji koju je svojim saradnicima saopštio. Prva i najbitnija odredba Andrićeve poslednje želje bila je da se njegova zaostavština „sačuva kao celina i da se, kao legat odnosno, zadužbina, nameni za opšte kulturne i humanitarne potrebe“. Zadužbina je osnovana godinu dana posle Andrićeve smrti u Beogradu.

Andrićeva nagrada

Celokupnu rukopisnu zaostavštinu pisac je svojom poslednjom voljom ostavio na staranje Srpskoj akademiji nauka i umetnosti čiji je član bio još od 1926. godine. Na osnovu piščeve testamentarne volje, deo sredstava je odvojen za dodeljivanje nagrade za najbolju zbirku priča ili najbolju pripovetku napisanu na srpskom jeziku i objavljenu tokom jedne kalendarske godine. 

Foto: Wikipedia